Kitap hakkında: yıl / “Kara Defter”den Z. Gippius: “...Uritsky cinayeti sonunda gerçekleşti (öğrenci Kannegiser) ve aynı zamanda Lenin boynundan ve göğsünden yaralandı. Uritski olay yerinde öldü, Lenin hayatta kaldı ve şu anda iyileşiyor. Bolşevikler buna 10.000 kişiyi tutuklayarak karşılık verdi... Ayrım gözetmeden teker teker tutukladılar. Resmi bir duyuru ve isim listesiyle ilk kez 512 kişi vuruldu. Daha sonra haber vermeden 500 kişiyi daha vurdular. Suçluyu alıp vuruyormuş gibi yapmıyorlar, hayır, onları sürüler halinde öldürmek için “rehin” aldıklarını söylüyorlar, öldürülen insan sayısıyla onları korkutuyorlar. Yakında öldürülecek olan beş yüz kişinin isimlerini şimdiden açıkladılar... Yakalanmayan, götürülmeyen, tamamen ortadan kaybolmayan tek bir aile bile yok..." (Gippius Z. <Günlükler: 2'de) kitaplar> - 2. s. 139-140). Leonid Kannegiser idam edilmeden önce "İnsan kalbinin mutluluğa değil, ışıltıya ihtiyacı var" diye yazmıştı. “Sevdiklerim şimdi ruhumu nasıl bir ışıltının doldurduğunu bilselerdi, çok mutlu olurlardı ve gözyaşı dökmezlerdi.” Herhangi bir şeye gerçekten derinden bağlanmanın bu kadar zor olduğu bu hayatta çabalamaya değer tek bir şey vardır: Tanrıyla bütünleşmek. Kimseye karşılıksız verilmez ama ruh, Tanrı'ya susayarak hangi acılara koşar ve bu susuzluğu gidermek için ne tür bir azaba gücü yetmez? Ve artık her şey arkamda, her şey arkamda, melankoli, baskı, başıboşluk, düzensizlik. Rab, beklenmedik bir hediye gibi, bu başarım için bana güç gönderdi; başarı tamamlandı - ve ruhumda söndürülemez bir ilahi lamba parlıyor. Hayattan daha fazlasını istemedim, daha fazlası için çabalamadım. Tüm eski dünyevi bağlılıklarım ve geçici sevinçlerim bana çocukça geliyor - ve hatta sevdiklerimin gerçek kederi, onların çaresizlikleri, teselli edilemez acıları bile bana ve etrafıma dökülen ilahi ışığın ışıltısında boğuluyor.».